موضوع: بررسی مضامین معمارانه در رسالۀ عرفانی مرصاد العباد
دوفصلنامه مطالعات هنر و رسانه: مقاله6، دوره 1، شماره 1، بهار و تابستان 1398، صص147-169.

نویسنده: زهرا مقدادی 1، سید ابوالقاسم حسینی (ژرفا) 2
1. دانش آموختۀ سطح دو حوزه و دانشجوی دکترای حکمت هنرهای دینی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم.
2. استادیار دانشگاه ادیان و مذاهب، قم.

چکیده: این پژوهش، خوانشی است از مضامین معمارانه‌ در فصل آفرینش انسان از رسالۀ مرصادالعباد من المبدأ و المعاد اثر نجم‌الدین رازی عارف قرن هفتم هجری، به تعبیر دیگر؛ این رساله جریانِ گذر آدمی است در سفر از مبدأ و آفرینش‌گاه بهشت و سپس هبوط و حضور در عالم ناسوت و باز در ادامه؛ سیر و رسیدن به مقصد أعلی و زندگانی باقی. خلقت آدمی و سلوک روح او و مسکون شدنش در منزلگاه‌ جسم و تن و… جای پای انواع تشبیهات و تمثیلات در حوزۀ سکنی گزیدن و منزل و مأوی گرفتن را در این نوشتار عرفانی باز کرده است. بدین ترتیب این تمثیلات‌ و استعارات و ایماژهایی زیبا و منحصر بفرد که با استفاده از عناصر و سازه‌های معماری (خانه، عمارت، کوشک و…) ساخته و پرداخته شده‌اند، توانسته علاوه بر بیان زیباترین مفاهیم عارفانه پیوندی دلنشین از ادبیات و معماری را نیز به تصویر بکشد.

🔷کلیدواژه‌ها: مرصاد‌العباد، ادبیات عرفانی، معماری، نجم الدین رازی، مضامین معمارانه، کعبه، خانه، دل

لینک دریافت مقاله:
http://ami.journals.hozehkh.com/article_67.html