هیئت اندیشه‌ورز هنر و رسانه معاونت علمی این حوزه، نشست تخصصی هفتاد و چهارم را در تاریخ 3 شهریور ۱۴۰۱ با عنوان «روش‌های رسانه‌ای امویان در انحراف افکار عمومی سال 61» توسط استاد محترم جناب حجت الاسلام پورحسینی برگزار کرد.
در این نشست مجازی، استاد به طرح این پرسش پرداخت که چه عواملی سبب شد که کمتر از نیم قرن از پایه‌گذاری بزرگترین تمدن بشری، امامی که ادامه دهندۀ راه نبوت است، در قتلگاه قرار می‌گیرد؟ وی در پاسخ به این سوال گفت: استفاده دستگاه امویان از رسانه‌های آن زمان به بهترین شکل از عوامل بروز چنین رخدادی است.
حجت الاسلام پورحسینی در تبیین روش‌های رسانه‌ای امویان گفت: تمام حکومت‌های ظلم و جور برنامه‌هایی برای حذف رقیبان و مخالفان خود به‌کار می‌گیرند. آنها مهمترین افراد سیاسی، دینی، اقتصادی و… را در فهرست حذف قرار می‌دهند و قبل از ترور فیزیکی به ترور شخصیتی دست می‌زنند؛ چرا که اگر به چنین کاری اقدام نکنند، رقیبشان به فردی جاوید و مؤثر بدل خواهد شد. وی در ادامه به روش‌های رسانه‌ای امویان اشاره کرد که عبارتند از:
– استفاده از شورای برنامه‌ریزی در جهت ارائه برنامه و مطالب در جهت تخدیر افکار عمومی
– ایجاد سازمان اطلاعاتی که به نوعی چشم و گوش دستگاه امویان در میان مردم باشند.
– استفاده و استخدام افرادی در خارج از مرکز خلافت برای اطلاع رسانی اخبار و پیامدها
– استخدام و به کارگیری افراد با عناوین مختلف
– استفاده از روش و شگرد شایعه سازی
– استفاده از پیام‌رسان‌ها در جهت استعمار مخاطبین
– فراخوان نیرو و جارچی
– استفاده از تیترهای خبری مشترک قبل و بعد از جریان عاشورا
– سرپوش گذاشتن بر وجدان‌های رسانه‌ای
– بایکد کردن سایر رسانه‌ها و جلوگیری از اطاع رسانی آنها
– تلقین برخی از خبرها و سحر کردن افکار و دل‌های مردم
– استفاده از آموزه‌های دینی در رسانه‌ها
– همسو کردن برخی از رسانه‌های مستقل با خود
– عذرتراشی پس از واقعۀ عاشورا
استاد پورحسینی به تشریح این روش‌ها پرداخت و در توضیح آن گفت: حلقه‌ای که در جهت مقابله با امام حسین(ع) شکل داده شد، نتیجۀ قرار دادن یک فکر جمعی بود که افکار عمومی را تحت تأثیر قرار دادند. عالمان دنیا پرست و ساده لوحانی که قدرت تحلیل نداشتند، بازوان رسانه‌ای امویان بودند. دستگاه قضای وقت، مدرسان و دستگاه آموزش و پرورش، ائمه جمعه، شعر شاعران، تألیف و ترجمۀ به عنوان رسانۀ مکتوب، تلاوت برخی از قاریان، زاهدان و عارفان همه در جهت همین هدف رسانه‌ای به‌کار برده شدند. از بیوت افراد مشهور و شخصیت‌هایی مانند ابوهریره در این جهت استفاده می‌شدند. این افراد عاملی شدند که با امام حسین(ع) مقابله شود و حتی احکام دین نیز مورد تحریف قرار گرفت.
وی افزود: استفاده از اندیشمندان توسط امویان در جهت یک رسانۀ قوی از ابزار مهم این دوره است. استفاده از فرقۀ مرجئه که جبر را ترویج می‌کردند در همین راستا بود.
آقای پورحسینی با اشاره به سازمان اطلاعاتی «العین»، آن را بازوی رسانۀ دیگری برای امویان دانست. این سازمان در تمام شهرها و محل اجتماع افراد مأمورانی داشت و حیطۀ فعالیت خود را گسترش داد.
وی با اشاره به استفاده هرچه بهتر از روش‌های رسانه‌ای گفت: هر مجموعه‌ای باید توانمندی خود را بشناسد و از آنها استفاده بهینه نماید و دیگران را نیز به بهترین وجه بشناسد. این روند در جهت استفاده از ظرفیت‌های برون گروهی بسیار مؤثر خواهد بود. در این راستا باید میان رسانۀ خود با غیر نیز تفکیک قایل شد. دستگاه بنی امیه به ابن عباس که شخصیت محترم و ویژه‌ای است نامه می‌نویسد و از او می‌خواهند تا سخنان تحریف شده بنی امیه را از زبان او ارایه دهند. بنابراین باید روش‌های رسانه را شناخت.