هيئت انديشه­ ورز هنر و رسانه در ادامه آشنا كردن علاقمندان و طلاب گرامی به مباحث تخصصی هنر ورسانه، نشست بيستم را با عنوان «گونه­ شناسی تعاريف هنر و رسانه دينی» توسط استاد محترم آقای دكتر جواد امين خندقی در تاريخ 22 ارديبهشت 1399 برگزار نمود.

اين نشست كه در شرايط پيش آمده به صورت غيرحضوری و در سامانه اسكای روم برگزار شد، دكتر امين خندقی تعامل دين و هنر و رسانه را از چالشی ­ترين و مهمترين موضوعات در اين زمينه دانسته و ضمن بيان نسبت ميان دين و هنر و رسانه، به پيش فرض‌های اين بحث يعنی تعريف دين، رسانه و هنر، پرداختند.

از منظر ايشان دين مجموعه‌­ای از شش بخش است كه شامل: باورها و اعتقادات، نمادها، تجربه دينی، مناسك و شعائر، بُعد هنجار دينی و بُعد نهادهای دينی می‌­باشد. دين بايد از اين شش بخش تشكيل يافته باشد.

نگاه آرمان­ گرايانه و حقيقت­ گرايانه، دو منظر كلی در تعريف هنر و رسانه دينی به شمار مي ­آيند كه نظرات جزئی در تعريف هنر و رسانه از اين دو منظر نشات می‌­گيرد. از سوی ديگر هنر و رسانه، به دينی و غيردينی تقسيم مي­ گردد كه منشاء اين تقسيم بندی بر اساس عوامل مخاطب محور، مولف محور، متن محور و تركيبی از اين سه می‌­باشد كه هركدام از اين تقسيم ها از نقدها و اشكالاتی برخوردار می­‌باشند.

وی با برشمردن ديدگاه­‌های جهانی درباره هنر و رسانه دينی به نقد ديدگاه­ های موافقان و مخالفان پرداختند و در يك نتيجه­ گيری، نگاه تركيبی را به عنوان نظر نهايی مورد تاييد قرار دادند.