هیئت اندیشه ورز هنر و رسانه در ادامه آشنا کردن علاقمندان و طلاب گرامی به مباحث تخصصی هنر ورسانه، نشست ششم را با«برسی فقه موسیقی در رسانه» توسط استاد محترم حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید حمید میرخندان در تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۳۹۷ برگزار نمود.
یکی از مشکلات در موسیقی این است که مفاهیم موسیقی در جامعه به روشنی تبیین نشده‌اند و طلاب نیز از لحاظ مفهومی دچار ابهام هستند، که چه مواردی موسیقی لهوی و حرام است؟ و چگونه گاهی به عرف موکول می‌شود؟ دین، فطریِ بشر است و در نهاد انسان وجود دارد که نیاز به ذکر و یادآوری دارد. «وَ اِنّماَ انتَ مُذَّکِّر» رسالت پیامبر و وظیفه پیامبر ذکر است. تعبیر حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) در مورد رسالت انبیاء این است: «لِیَسیِروُا لَهُم دَفائِنَ العُقوُل»، کار انبیاء آن است که گنجینههایی که دفن شده‌اند را برانگیزاند. انسان داشتههای اولیه‌ای دارد. کار پیامبر این است که استخراجشان کند. تعبیر استخراج در روایات وجود دارد، که یک معنای آن ذکر است. در فقه علت حرمت موسیقی، وجود لهو است که به تعبیری در روایت، موجب «سَدَّ عَن ذِکرِالله» است. انسان باید در منظومۀ زندگی کارهایی را انجام دهد که زندگی‌اش ذکرالله باشد. حیات مومنانه داشته باشد، ولیکن لهو خلاف این است. اگر نوع موسیقی ذکر باشد، دیگر لهو نخواهد بود. این مطلب نیازمند این است که در فرهنگ وحی و در باب ذکر تحقیقاتی انجام گیرد. اگر موسیقی در تلویزیون، انسان را به یاد خداوند اندازد، ذکر خواهد بود. مشکلاتی که صدا و سیما با آن مواجه است، عدم آگاهی و فقرِ دانستن در این زمینه‌ها است. طلاب می‌باید فقه را تحصیل کنند و در حوزۀ رسانه پاسخ‌گو باشند؛ چراکه حوزه می‌باید ملاک و مبانی را توضیح داده و به نیازهای رسانه در زمینه‌های مرتبط پاسخ دهد.