موضوع: هنر هفتم و فرهنگ رضوی ؛ همسویی‌ها و تعاملات

دوفصلنامه وسایل ارتباط جمعی رسانه: مقاله 6، دوره 21، شماره 1، بهار 1389، صص 105-127.

نویسنده: امان الله شفایی، غلامرضا بهروز لک

چکیده:

براساس چارچوب نظری تنیدگی دین و هنر،میان فرهنگ رضوی و هنر هفتم می‌توان همسویی‌هایی را مشاهده و برجسته کرد که تعامل میان آنان را تسهیل می‌کند. در یک طبقه‌بندی کلی همسویی‌های موجود میان فرهنگ رضوی و هنر هفتم از این قرارند: «نگرش به دین دارند»، «فرهنگ سازند»، «انسان سازند»، «اخلاق‌گرایند»، «رمزگراو نماد گرایند» و «کارکرد رسانه‌ای دارند». براساس این همسویی‌ها می‌توان تعاملات‌ وسیعی را میان‌شان برقرار نمود. یعنی که از یک سو هنر هفتم به خدمت فرهنگ رضوی درآمده و تسهیلاتی را در اختیار آن قرار می‌دهد. از جمله: «محمل اندیشه و معارف رضوی قرار می‌گیرد»، «شخصیت و امامت امام‌ رضا(ع)را معرفی می‌کند»، «سیره فردی امام رضا(ع)را تبیین می‌کند»، «سیره اجتماعی امام رضا(ع) را می‌نمایاند»، «ابعاد معنوی امام رضا(ع) را معرفی می‌کند» و «فرهنگ زیارت و میراث فرهنگی را می‌شناساند». از سوی دیگر تأثیرات فرهنگ رضوی بر رویکرد و کارکرد هنر هفتم را می‌توان چنین دسته‌بندی نمود: «تعمیق‌ باورها و کرامت انسانی»، «اشاعه معنویت‌گرایی»، «سوژه‌دهی بکر و مستند» و «الگودهی در ماقبله با تهاجم‌ فرهنگی».

کلیدواژه‌ها:

امام رضا(ع)، هنر هفتم، سینمای دینی، فرهنگ رضوی، همسویی‌ها، تعاملات